Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Η περίπτωση Amauri και η τεράστια δύναμη των ποδοσφαιριστών

Ένα ενδιαφέρον άρθρο στο Ju29ro: Η περυσινή πρόταση, ο ποδοσφαιριστής να είναι υποχρεωμένος να αποδέχεται πρόταση μεταγραφής που διασφαλίζει αντίστοχιες αποδοχές σε αντίστοιχου επιπέδου ομάδα, πρέπει να επανέλθει στην διαπραγμάτευση από τη Lega.
Κάποτε, οι ποδοσφαιριστές ήταν δέσμιοι των συλλόγων. Μετά, ήρθε η απόφαση Bosman του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και οι παίχτες απέκτησαν το δικαίωμα να αλλάζουν σύλλογο κατά βούληση με τη λήξη του συμβολαίου τους. Ήταν μια επανάσταση που ανέτρεψε πλήρως το συσχετισμό ισχύος ανάμεσα στυς συλλόγους και στους ποδοσφαιριστές οι οποίοι δυνάμωσαν με την πάροδο των χρόνων με αποτέλεσμα, όπως επισημαίνει εύστοχα ο Alessio Epifani στο ενδιαφερον άρθρο του στο Ju29ro.com του οποίου τον πυρήνα μεταφέρουμε σε αυτό το post (πλήρες στα ιταλικά εδώ), να δημιουργήσουν ένα φαινόμενο μοναδικό στον τομέα των εργασιακών σχέσεων τον οποίο με τόση ευκολία επικαλούνται οι εκατομμυριούχοι της μπάλας για να κερδίσουν τη συμπάθεια των φιλάθλων-κανονικών εργαζομένων...
Βέβαια, περιπτώσεις σαν του Amauri (που αφορούν σχεδόν όλους τους πλούσιους συλλόγους) γεννιούνται από τις κινήσεις των συλλόγων που με αυτές τις τρελές μεταγραφές που κάνουν. ανεβάζουν στα -μισθολογικά- υψη παίχτες αμφιβόλους αξίας μετά από πέντε καλά παιχνίδια. Ακριβώς όπως έκαναν Blanc-Secco που δεν αρκέστηκαν να χρυσοπληρώσουν το Palermo για τον Amauri, αλλά φόρτωσαν κιόλας το σύλλογο με ένα βαρύτατο συμβόλαιο που κλήθηκε να διαχειριστεί ο Marotta, ως όμηρος πλέον της κατάστασης -κάποιοι λένε ότι ο βραζιλιανοϊταλός και ο ατζέντης του εκδικούνται το σύλλογο, άλλοι ότι περιμένει τη λήξη του συμβολαίου του για να πάει στην Parma ή τη Milan. Το θέμα είναι ότι έμεινε και όπως σωστά γράφει ο Camillo Demichelis στο TuttoJuve.com, θα πρέπει να του αφιαρεθεί το ένδοξο "11" του avel Nedved από τη φανέλα...
Ήδη από πέρυσι, στην αντίστοιχη κόντρα με τους ποδοσφαιριστές, η Juventus είχε καταθέσει στη Lega πρόταση, στη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας να προβλέπεται ότι ο ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να αρνηθεί τη μεταγραφή αν του εξασφαλίζεται αντίστοιχος μισθός και επίπεδο ομάδας. Η πρόταση, φυσικά, δεν πέρασε από την Ομοσπονδία Ποδοσφαιριστών διατηρώντας ανέπαφη την εξουσία των παιχτών -και, κυρίως, των ατζέντηδων τους που μπορούν να εκβιάζουν τους συλλόγους ότι θα βρεθούν να πληρώνουν μισθούς παιχτών που δεν χρειάζονται και στο τέλος θα τους δουν να φεύγουν χωρίς να κερδίσουν ούτε ένα ευρώ... Και, σαν να μην έφτανε αυτό, η Ομοσπονδία Ποδοσφαιριστών αντιδρά στην πρόταση της Lega, οι ποδοσφαιριστές που βγαίνουν εκτός ομάδας, να προπονούνται ξεχωριστά...
Το πρόβλημα, που αφορά όλες τις ομάδες, πρέπει να λυθεί. Και η καλύτερη λύση, όπως σωστά επισημαίνει ο αρθρογράφος, θα ήταν η Lega να επανέλθει στην περυσινή πρόταση να είναι υποχρεωτική η αποδοχή της μεταγραφής σε ομάδα που διασφαλίζει τις ίδιες απολαβές και ανάλογο επίπεδο. "Γιατί, αγαπητοί ποδοσφαιριστές, το να αλλάξεις ομάδα και πόλη διατηρώντας το ίδιο βιοτικό επίπεδο, δεν ακούγεται και τόσο ως απόπειρα κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχει κόσμος που είναι υποχρεωμένος να το κάνει πάνω από μια φορά στη ζωή του και για πολύ λιγότερα μηδενικά"...

Πηγές: Ju29ro.com, TuttoJuve.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: