Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Del Piero: δεν φοβάμαι την άφιξη του Cassano, θα μπορούσαμε να συνυπάρξουμε!

"Χωρίς να προσβάλλεται κανείς, η ποδοσφαιρική μου ζωή δεν φοβάται την άφιξη του Cassano και κανενός άλλου. Όπως και να έχει, δεν βλέπω ανηλεή ανταγωνισμό: έχουμε διαφορετικούς ρόλους και θα μπορούσαμε μια χαρά να συνυπάρξουμε. Όσο φτάνουν άσοι, όλα είναι μια χαρά": με αυτά τα λόγια απάντησε στον Maurizio Crosetti της "Repubblica" ο Del Piero επιβεβαιώνοντας εν μέρει τον Buffon που χθες καλοδέχτηκε τον Cassano προβλέποντας ότι ο Del Piero "θα τον υποδεχτεί με όλες τις τιμές, ως capitano, όπως κάνει με όλους" και απαντώντας και στην εκτίμησή του ότι ο Fantantonio είναι διάδοχός του.

'Ήρθε η ώρα να νικήσουμε"
"Ο Lippi δεν μου μετέδωσε την αίσθηση ότι έχασα την Εθνική"

Ο capitano διψάει για νίκες και δεν το κρύβει: "τις έχω πραγματικά ανάγκη. Σε αυτές τις τρεις σεζόν συνέβησαν τα πάντα και τώρα είναι η ώρα να κερδίσουμε κάτι. Εγώ σκέφτομαι ότι φέτος κάποια νίκη θα έρθει. Αν η Inter κόψει, εμείς θα είμαστε εκεί".
Ήρεμος και κατασταλαγμένος, ο Del Piero μιλά και για την προοπτική της Εθνικής τονίζοντας ότι "o Lippi ήταν πολύ καθαρός, τώρα έχει ανάγκη να δει άλλους, από μένα περιμένει να παίζω καλά. Το ενσωμάτωσα, δεν το ζω ως πρόβλημα και ούτε κάν ως οριστικά απώλεια: τουλάχιστον αυτό μου μετέδωσε", είπε.

"Όμορφη ευθύνη να είσαι πρότυπο των παιδιών"

Στην ίδια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή του, ο Del Piero μιλάει για την παιδική του ζωή και δηλώνει περήφανος που ο πατέρας του ήταν ηλεκτρολόγος και έσπασε την πλάτη του στη δουλειά και ότι η μητέρα του έπλυνε όλα τα πατώματα της πόλης του. Μιλάει και για την οικονομική κρίση: "παρ' ότι έγινα πλούσιος, η προσέγγιση της ζωής παραμένει η ίδια. Τα λεφτά λύνουν πολλά πρακτικά προβλήματα αλλά γνωρίζω ένα σωρό πλούσιους σε κατάθλιψη και στο ποδόσφαιρο και δεν είναι ρητορεία, είναι η αλήθεια. Είμαστε άτομα με αισθήματα, εύθραυστοι. Βλέπω ανθρώπους που έχουν χαρίσματα που τα ξοδεύουν, τα πετάνε", είπε. Ενώ όταν ρωτήθηκε τι νιώθει να είναι πρότυπο για τόσα παιδάκια, απαντά: "μια ευθύνη, αλλά από τις πιο όμορφες. Είμαι περήφανος και γνωρίζω ότι διαχειρίζομαι ένα ευαίσθητο υλικό. Γι' αυτό προσπαθώ να συγκρατώ τη γλώσσα μου, καμιά φορά, να διατηρώ τον έλεγχο: το στρες θολώνει το μυαλό"...

Αχ, εκείνοι οι τελικοί...

Ποιά παιχνίδια θα ήθελε να ξαναπαίξει; "Οποιονδήποτε από τους τρεις χαμένους τελικούς του Champions League, στην τύχη. Και μακάρι τον τελικό του Euro 2000"...

Πηγή: La Repubblica

Δεν υπάρχουν σχόλια: